استفاده از روش الکترواسلگ برای جوش ضلع چهارم ستون‌های فولادی
اجرای ورق‌های سخت کننده در داخل ستون‌های باکس معمولا براحتی صورت نمی‌گیرد. ستون‌های باکس دارای دو بال و دو جان می‌باشند که با توجه به عدم امکان دسترسی به داخل ستون پس از بسته شدن آن و در نتیجه عدم امکان جوشکاری سخت‌کننده‌های داخلی آن در مرحله مونتاژ اولیه، یک وجه از چهار وجه ستون نباید مونتاژ شود. بطور کلی ساخت سه ضلع ستون راحت است. جهت مونتاژ دو وجه جان روی بال زیرین، ابتدا تعدادی ورق‌های کوچک که به‌صورت گونیا بریده شده‌اند از داخل، روی بال، خال جوش به نحوی که دو ورق جان پس از چسبیدن به آن‌ها در محل نهایی خود قرار گرفته باشد. این ورق‌های کوچک پس از تکمیل مونتاژ ورق‌های جان برداشته شده و جهت ساخت ستون‌های بعدی به‌کار می‌روند. یعنی سه ضلع را که شکل U بوده اجرا نموده و ورق سخت کننده نیز براحتی به این سه وجه در جای دقیق خود متصل شده و جوش مورد نیاز نیز ریخته می‌شود. پس از تکمیل جوش سخت‌کننده‌های داخل ستون‌های باکس، نوبت مونتاژ وجه چهارم این ستون‌ها می‌رسد.
قبل از مونتاژ وجه چهارم باید کلیه جوش‌های داخل ستون مورد بازرسی و تأیید مهندس ناظر یا بازرس جوش ساختمان قرار گرفته و پس از تأیید، مونتاژ وجه چهارم مجاز می‌باشد. مراحل مونتاژ ضلع چهارم با گام دوم و سوم نشان داده شده است. وجه چهارم ستون به‌صورت تکه تکه در حدفاصل میان ترازهای ستون روی U مونتاژ شده به نحوی که ورق‌های سخت‌کننده را بتوان به آن از داخل جوشکاری نمود. عموماً این روش در مورد مقاطع بزرگ کاربرد دارد. حال بخش‌های دیگر ضلع چهارم با جوش نفوذی به تیکه‌ای که روی سخت کننده اجرا شده، متصل می‌شود و ضلع چهارم نیز کامل می‌شود.
روش دیگری نیز وجود دارد که در فیلم مختصر زیر توسط اینجانب گرفته شده که در آن به جای تیکه کردن ضلع چهارم، امتدادی که بایستی ضلع چهارم به سخت کننده متصل شود، را در روی یکی از اضلاع سوراخ کوچکی نموده و یک الکترود مخصوص که در این فیلم نشان داده شده را در مسیر حرکت جوشکاری میبرند. طول این الکترود زیاد بوده و با ایجاد قوس الکتریکی، جوشکاری صورت میگیرد.
علیرغم سابقه و کاربرد زیاد این فرآیند جوشکاری در دنیا، در حال حاضر این فرآیند کاربرد کمی در صنایع ایران دارد. این فرآیند جوشکاری به طور کلی به‌عنوان روشی جهت اتصال مقاطع خیلی ضخیم به‌صورت جوش سربالا و در یک پاس شناخته می‌شود و جوشکاری مقاطع غیر قابل دسترسی که با فرآیندهای جوشکاری قوسی معمولی امکان جوشکاری آن غیر ممکن و یا به سختی امکان‌پذیر است را فراهم می‌نماید. به‌عنوان مثال، جوشکاری استیفنر داخل باکس به دیواره باکس.
در فرآیند جوشکاری سرباره الکتریکی در نتیجه ذوب الکترود و لبه‌های قطعه کار، فلز جوش تولید می‌شود و این فلز جوش که توسط سرباره مذاب محافظت می‌شود درز اتصال بین دو قطعه را پر می‌کند.
این فرآیند با قوس الکتریکی شروع می‌شود. حرارت قوس باعث ذوب شدن فلاکس (پودر) می‌شود و سرباره مذاب به‌وجود می‌آید. در ادامه قوس الکتریکی خاموش شده و حرارت مورد نیاز جوشکاری به وسیله مقاومت الکتریکی سرباره مذاب که جریان جوشکاری از آن عبور می کند به‌وجود می‌آید.
در این فرآیند معمولا شیار بین دو قطعه به‌صورت شیار مربعی است که در وضعیت سر بالا قرارداده می‌شود و معمولاً نیازی به حرکت قطعه کار نسبت به هد جوشکاری نیست. این فرآیند به‌صورت ماشینی است و وقتی شروع می‌شود تا انتها ادامه می‌یابد. با توجه به اینکه در طول فرآیند قوسی نداریم بنابراین فرآیند بدون صدا و پاشش مذاب می‌باشد. نرخ رسوب زیاد باعث می‌شود که بتوان اتصالات باضخامت زیاد را در تنها یک پاس جوشکاری و تکمیل نمود. کیفیت جوش با این فرآیند بسیار مناسب بوده ، همچنین تابیدگی زاویه‌ای هم در این فرآیند نداریم.
English 
Persian