تعیین ظرفیت کششی و فشاری اعضای خرپا در برنامه SAP2000

در مبحث دهم، برای طراحی اعضای تحت کشش (اعضایی که نیروی کششی محوری آنها در امتداد محور مرکزی عضو بارگذاری شده باشد) تنها معیار مقاومت به عنوان ضابطه اصلی در نظر گرفته می‌شود و کنترل لاغری عضو تنها بخاطر حفظ شرایط بهره‌برداری ارائه شده است. مقاومت اعضای کششی عمودتاً توسط دو حالت حدی: تغییرشکل بیش از اندازه و گسیختگی عضو کششی، مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای جلوگیری از تغییرشکل‌های بیش از اندازه، تنش ایجاد شده در اعضای کششی بایستی به حد تنش تسلیم فولاد (F_y) محدود شود. برای جلوگیری از شکست مقطع، مقدار تنش در مقطع خالص بایستی به مقاومت کششی فولاد (F_u) محدود شود. در بند 10-2-3-4 حداکثر مقاومت (حداکثر ظرفیت) عضو کششی مشخص شده است که برای تسلیم عضو کششی در مقطع کلی برابر 0.9FyAg است.

منظور از اعضای فشاری، اعضایی هستند که بطور محوری تحت بارگذاری که از امتداد محور عضو، عبور می‌نماید، قرار دارد (مانند مهاربندها و ستون‌ها). در این حالت، نوع تنش ایجاد شده در عضو حالت ساده و یکنواختی داشته و شدت تنش در عضو فولادی برابر f=P/A است که در آن f تنش محوری و A سطح مقطع عضو و P نیروی فشاری موثر در عضو است. ظرفیت فشاری مقطع به لاغری آن وابسته است. در فیلم زیر روند تعیین ظرفیت کششی و فشاری یک عضو خرپا در برنامه SAP2000 نشان داده شده است.